HISTORIE
Het landgoed De Hemelse Berg vindt zijn oorsprong in het zeer grote goed Ter Aa. In 1672 vond een grote boedelscheiding plaats, die de aanzet vormde voor de definitieve splitsing van het goed in 1728. Omschreven als een “heggeholt oft district genoemt den Hemelschberg” . Het goed werd destijds al volgt omschreven: “ ..een fraai gesitueerd buitengoed, bestaande uit een logeabel herenhuis, stal en tuinmanswoning, Engelse en andere tuinen, bossen waarin aangename wandelingen, verstrekkende vergezigten over de Rijn, mitsgaders vijvers boven elkander gelegen met levendig water, waaronder een koren- en papiermolen wordt gedreven, alles gelegen onder het kerspel Oosterbeek” De tuin rondom het huis wordt aangepakt door J.D. Zocher jr. die een Engels landschapspark ontwerpt, geheel volgens de nieuwe inzichten in de landschapsarchitectuur. Het landschap rond het huis Hemelsche Berg leent zich door de hoogteverschillen en reeds aanwezige watervallen uitstekend voor een dergelijke aanpak.
In 1858 werd door de heer Jan Kneppelhout een nieuw, aanzienlijk groter, landhuis gebouwd en liet hij tussen 1872 en 1876 het park herontwerpen door gerenommeerde tuinarchitecten H. Copijn en S. Voorhoeve. Het landgoed van dichter/schrijver Jan Kneppelhout fungeerde als een sociëteit voor kunstenaars. Hij wilde kunstenaars van zijn tijd inspireren en stimuleren en steunde hen daartoe ook financieel. Door de vele landschapsschilders is in de 17e eeuw hier de basis gelegd voor de latere “Haagse School”. Oosterbeek wordt dan ook het Gelderse Barbizon genoemd, naar het schildersmekka ten zuiden van Parijs.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd het landhuis zwaar beschadigd en werd het gesloopt. Van het landgoed zijn bewaard gebleven de Oranjerie uit 1860, de tuinmanswoning en het voormalige koetsiershuis dat in de jaren '20 herbouwd is. Van het park dat in Engelse landschapsstijl is aangelegd is veel bewaard gebleven. De heuvels met vergezichten over de Neder-Rijn met de weiden, gazonpartijen en kronkelde wandelpaden zijn hier een voorbeeld van. De oude lanenstructuren zijn zichtbaar en het landgoed is voorzien van een diversiteit aan flora en fauna.
Op het terrein bevinden zich monumentale bomen en zeldzame beplanting als de Kale Jonker, Ratelaar, Goudveil en Orchideeën. Ook zeldzame dieren worden waargenomen: ringslangen bij de beekoevers, evenals rivierkreeftjes, salamanders en padden. Maar ook de steenmarter, vossen, eekhoorns, ijsvogel, gele kwikstraat, waterspreeuw en buizerds, ooievaars en reigers worden regelmatig gezien.
De Orangerie grenst aan het landgoed de Oorsprong waar de Oorsprongbeek met meer dan 10 watervallen de berg af komt stromen. Diverse vijvers verzamelen het water om vervolgens weer stroomafwaarts verder te stromen. De glooiingen en vergezichten richting Westerbouwing, het hoogste punt van de stuwwal, zijn spectaculair en “on-Nederlands” te noemen. De beken en beekdalen worden, zowel Nationaal als Europees, gewaardeerd als het hoogste ecologisch niveau. De beken maken deel uit van Natura 2000, het Europees netwerk van natuurgebieden.
In 1858 werd door de heer Jan Kneppelhout een nieuw, aanzienlijk groter, landhuis gebouwd en liet hij tussen 1872 en 1876 het park herontwerpen door gerenommeerde tuinarchitecten H. Copijn en S. Voorhoeve. Het landgoed van dichter/schrijver Jan Kneppelhout fungeerde als een sociëteit voor kunstenaars. Hij wilde kunstenaars van zijn tijd inspireren en stimuleren en steunde hen daartoe ook financieel. Door de vele landschapsschilders is in de 17e eeuw hier de basis gelegd voor de latere “Haagse School”. Oosterbeek wordt dan ook het Gelderse Barbizon genoemd, naar het schildersmekka ten zuiden van Parijs.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd het landhuis zwaar beschadigd en werd het gesloopt. Van het landgoed zijn bewaard gebleven de Oranjerie uit 1860, de tuinmanswoning en het voormalige koetsiershuis dat in de jaren '20 herbouwd is. Van het park dat in Engelse landschapsstijl is aangelegd is veel bewaard gebleven. De heuvels met vergezichten over de Neder-Rijn met de weiden, gazonpartijen en kronkelde wandelpaden zijn hier een voorbeeld van. De oude lanenstructuren zijn zichtbaar en het landgoed is voorzien van een diversiteit aan flora en fauna.
Op het terrein bevinden zich monumentale bomen en zeldzame beplanting als de Kale Jonker, Ratelaar, Goudveil en Orchideeën. Ook zeldzame dieren worden waargenomen: ringslangen bij de beekoevers, evenals rivierkreeftjes, salamanders en padden. Maar ook de steenmarter, vossen, eekhoorns, ijsvogel, gele kwikstraat, waterspreeuw en buizerds, ooievaars en reigers worden regelmatig gezien.
De Orangerie grenst aan het landgoed de Oorsprong waar de Oorsprongbeek met meer dan 10 watervallen de berg af komt stromen. Diverse vijvers verzamelen het water om vervolgens weer stroomafwaarts verder te stromen. De glooiingen en vergezichten richting Westerbouwing, het hoogste punt van de stuwwal, zijn spectaculair en “on-Nederlands” te noemen. De beken en beekdalen worden, zowel Nationaal als Europees, gewaardeerd als het hoogste ecologisch niveau. De beken maken deel uit van Natura 2000, het Europees netwerk van natuurgebieden.
